Η αγκινάρα της Ιερουσαλήμ , ή η αγκινάρα της Ιερουσαλήμ , είναι ένα πολύ ευέλικτο φυτό. Μπορεί να αντιμετωπιστεί τόσο ως αρόσιμο όσο και ως καλλωπιστικό φυτό. Η αγκινάρα της Ιερουσαλήμ αναπτύσσεται πολύ καλά στο κλίμα μας. Παράγει θρεπτικούς υπόγειους κονδύλους που δεν είναι μόνο νόστιμοι αλλά και υγιείς. Εδώ είναι η καλλιέργεια της αγκινάρας της Ιερουσαλήμ στην Πολωνία και οι ιδιότητες, οι χρήσεις και οι συνταγές για πιάτα topinambour. Όλα όσα αξίζει να γνωρίζετε για την αγκινάρα της Ιερουσαλήμ μπορείτε να βρείτε σε αυτό το άρθρο!
Topinambur, αγκινάρα της Ιερουσαλήμ
φωτογραφία depositphotos.com
Αγκινάρα της Ιερουσαλήμ - περιγραφή
Το σωστό όνομα της αγκινάρας της Ιερουσαλήμ είναι αγκινάρα της Ιερουσαλήμ ή Helianthus tuberosus . Ανήκει στην οικογένεια Asteraceae . Η μητρική του ήπειρος είναι η Βόρεια Αμερική. Όπως υποδηλώνει το όνομα, η αγκινάρα της Ιερουσαλήμ παράγει υπόγειους κονδύλους που είναι βρώσιμοι και θρεπτικοί. Η αγκινάρα της Ιερουσαλήμ έχει πολύ χαμηλές απαιτήσεις καλλιέργειας και είναι συχνά άγρια, γι 'αυτό σε ορισμένα μέρη θεωρείται ήδη κοινό ζιζάνιο.
Το Topinambour μπορεί να μεγαλώσει έως και 1-2 m σε ύψος . Παράγει ισχυρά στελέχη καλυμμένα με λευκές τρίχες. Τα φύλλα είναι μεγάλα, ωοειδή ή λογχοειδή. Η άκρη του φύλλου είναι οδοντωτή. Ολόκληρο το φύλλο καλύπτεται με χονδροειδείς τρίχες.
Τα λουλούδια αγκινάρας της Ιερουσαλήμ είναι αρκετά μεγάλα, κίτρινα και χαρακτηριστικά της οικογένειας Asteraceae. Αποτελούνται από γλωσσικά και σωληνοειδή άνθη. Ο καρπός είναι αχένες. Στο κλίμα μας, η αγκινάρα της Ιερουσαλήμ δεν παράγει σπόρους.
Αγκινάρα Ιερουσαλήμ - θεραπευτικές ιδιότητες και εφαρμογή
Το Topinambour έχει μια σειρά από πολύτιμες ιδιότητες υγείας . Αξίζει να συμπεριλάβετε την αγκινάρα της Ιερουσαλήμ στη διατροφή σας, επειδή περιέχει βιταμίνες Α, Β1, Β2, Β6, Γ, Ε. Είναι ενδιαφέρον ότι οι βιταμίνες C και B1 παρέχουν 2 φορές περισσότερο από τις πατάτες!
Το Topinambur είναι επίσης πλούσιο σε πολύτιμα μέταλλα - ψευδάργυρος, φώσφορος, σίδηρος, κάλιο και ασβέστιο. Είναι μια πολύ καλή πηγή πολύτιμου πυριτίου και περιέχει μεγάλες ποσότητες ινουλίνης, γεγονός που καθιστά δυνατή τη συμπερίληψη αυτού του φυτού στη διατροφή για διαβητικούς .
Η ινουλίνη που περιέχεται στο topinambour , σε συνδυασμό με πηκτίνες και φυτικές ίνες, δεσμεύει μεγάλη ποσότητα επιβλαβών ενώσεων (βαρέα μέταλλα, χοληστερόλη, λιπαρά οξέα) και διεγείρει τη συσταλτικότητα των εντερικών τοιχωμάτων. Χάρη σε αυτό, η κατανάλωση αγκινάρας της Ιερουσαλήμ βοηθά στην αποτοξίνωση του σώματος και αποτρέπει τη δυσκοιλιότητα .
Οι κόνδυλοι αγκινάρας της Ιερουσαλήμ μπορούν να τεμαχιστούν και να καταναλωθούν ωμά
φωτογραφία depositphotos.com
Κόνδυλοι αγκινάρας της Ιερουσαλήμ, που καταναλώνονται για μεγάλο χρονικό διάστημα , βελτιώνουν τα αποτελέσματα των εξετάσεων αίματος, σταθεροποιούν την αρτηριακή πίεση, ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα και βοηθούν στην αποκατάσταση της σωστής μικροχλωρίδας στο πεπτικό σύστημα. Το Topinambur προστατεύει επίσης το ήπαρ και υποστηρίζει το ουροποιητικό σύστημα για την καταπολέμηση των λοιμώξεων.
Εάν θέλετε να χρησιμοποιήσετε τις ιδιότητες υγείας της αγκινάρας της Ιερουσαλήμ που αναφέρονται εδώ, θυμηθείτε, ωστόσο, να φάτε αρχικά την αγκινάρα της Ιερουσαλήμ σε μικρές ποσότητες, επειδή το σώμα πρέπει να συνηθίσει στην πέψη του . Διαφορετικά, το καθαρτικό αποτέλεσμα του εντέρου μπορεί να είναι πολύ ισχυρό.
Χάρη στις ιδιότητές της, η αγκινάρα της Ιερουσαλήμ έχει χρησιμοποιηθεί επίσης ως φυτό ζωοτροφών για βοοειδή, χοίρους και πρόβατα. Τόσο οι κόνδυλοι όσο και η πράσινη μάζα είναι χρήσιμα εδώ. Το άνω μέρος του εδάφους της αγκινάρας της Ιερουσαλήμ μπορεί να τροφοδοτηθεί σε ζώα με τη μορφή πράσινου χορτονομής ή ενσίρωσης.
Η αγκινάρα της Ιερουσαλήμ προσελκύει ευεργετικά έντομα , μέλισσες (η ανθοφορία το φθινόπωρο είναι ένα μεγάλο ωφέλιμο φθινόπωρο για αυτούς) και πουλιά. Δυστυχώς, αρέσει και στις αφίδες που είναι επιβλαβείς για τα φυτά. Μερικές φορές, ωστόσο, χρησιμοποιείται από τους κηπουρούς με έναν έξυπνο τρόπο - η αγκινάρα της Ιερουσαλήμ που καλλιεργείται εύκολα φυτεύεται για να προσελκύσει αφίδες και να την αποσπάσει από άλλες καλλιέργειες.
Αγκινάρα της Ιερουσαλήμ - πού να αγοράσετε, αξίζει να φυτέψετε στον κήπο;
Ποια είναι τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της αγκινάρας της Ιερουσαλήμ; Αξίζει να φυτευτεί η αγκινάρα της Ιερουσαλήμ στον κήπο και γιατί κάποιοι λένε ότι η αγκινάρα της Ιερουσαλήμ είναι ζιζάνιο; Μάθετε για τη διατροφική αξία των κονδύλων αγκινάρας της Ιερουσαλήμ, τις χρήσεις της κουζίνας και άλλες πιθανές χρήσεις στον κήπο. Και αν αποφασίσετε - τότε πού μπορείτε να αγοράσετε κονδύλους αγκινάρας της Ιερουσαλήμ; Ελέγξτε αν κάποιος από τα φόρουμ θα μοιραστεί μαζί σας! Περισσότερο...
Αυξανόμενη αγκινάρα της Ιερουσαλήμ
Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως , η αγκινάρα της Ιερουσαλήμ είναι ένα μη απαιτητικό φυτό . Καλλιεργείται συνήθως στο ίδιο μέρος για 2-3 χρόνια. Εάν καλλιεργηθεί περισσότερο, οι αποδόσεις θα είναι πολύ χαμηλότερες.
Απαιτήσεις εδάφους Topinambut
Το Topinambur έχει παρόμοιες απαιτήσεις εδάφους με τις πατάτες. Το καλύτερο έδαφος είναι εύφορο, βαθύ, μέτρια υγρό και ευάερο. Όταν μεγαλώνει σε πηλό έδαφος, παράγει λιγότερη απόδοση. Από την άλλη πλευρά, η αγκινάρα της Ιερουσαλήμ αντιμετωπίζει καλύτερα από τις πατάτες σε φτωχά εδάφη.
Θερμικές απαιτήσεις της αγκινάρας της Ιερουσαλήμ
Η βέλτιστη θερμοκρασία ανάπτυξης για την καλλιέργεια topinambour είναι 18-26 ° C. Στο κλίμα μας, η αγκινάρα της Ιερουσαλήμ είναι πλήρως ανθεκτική στον παγετό και αδρανοποιεί πολύ καλά.
Γονιμοποίηση Topinambour
Πριν από τη φύτευση της αγκινάρας της Ιερουσαλήμ, το έδαφος πρέπει να ξεριζωθεί, να σκαφτεί και να γονιμοποιηθεί καλά. Για το σκοπό αυτό, χρησιμοποιούνται οργανικά λιπάσματα και πράσινα λιπάσματα. Κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου, μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε ανόργανα λιπάσματα, ειδικά εκείνα που είναι πλούσια σε κάλιο.
Topinambour που ανθίζει στον κήπο
φωτογραφία pixabay.com
Περιποίηση Topinambour
Συνιστάται να πασπαλίζετε τη βάση των στελεχών με χώμα, κάτι που θα βελτιώσει τη στατική της αγκινάρας της Ιερουσαλήμ . Εάν έχουμε μικρότερο αριθμό βολβοειδών ηλίανθων, μπορούν να στοιχηματιστούν ή να μειωθούν σε περίπου 1,5 μ. Για να βελτιωθεί η απόδοση, αξίζει να αφαιρέσετε μπουμπούκια ανθέων. Κατά τη διάρκεια της ξηρασίας, η αγκινάρα της Ιερουσαλήμ πρέπει να ποτίζεται επιπλέον.
Διάδοση και φύτευση της αγκινάρας της Ιερουσαλήμ
Η αγκινάρα της Ιερουσαλήμ πολλαπλασιάζεται μόνο φυτικά από κονδύλους , γιατί στο κλίμα μας η αγκινάρα της Ιερουσαλήμ δεν θα έχει χρόνο να παράγει σπόρους. Χωρίστε τους κόνδυλους σε κομμάτια μήκους περίπου 50 g και 2-3 ράμματα. Φυτεύουμε κάθε θραύσμα κονδύλου την άνοιξη (Μάρτιος-Απρίλιος), βάθους περίπου 10 cm. Η ανοιξιάτικη φύτευση της αγκινάρας της Ιερουσαλήμ φαίνεται να είναι η καλύτερη καθώς τα φυτά θα έχουν τότε χρόνο να αναπτύξουν μεγάλους κονδύλους. Εάν φυτέψουμε την αγκινάρα της Ιερουσαλήμ το φθινόπωρο , τοποθετήστε τους κόνδυλους σε βάθος περίπου 15 cm και πριν βγει ο παγετός, πρέπει να ριζωθούν (με ανάχωμα εδάφους πάνω τους).Λόγω του επιτευχθέντος μεγέθους, η απόσταση μεταξύ της φύτευσης topinambour είναι πολύ σημαντική . Οι κόνδυλοι αγκινάρας της Ιερουσαλήμ τοποθετούνται στο έδαφος σε απόσταση 30-60 cm μεταξύ των κονδύλων και σε σειρές κάθε 70 cm έως 1 m. Μπορούμε επίσης να φυτέψουμε την αγκινάρα της Ιερουσαλήμ σε ένα μεγάλο δοχείο. Με αυτόν τον τρόπο, θα περιορίσουμε την εξάπλωσή του και θα διευκολύνουμε τη συγκομιδή Ωστόσο, θυμηθείτε να χρησιμοποιείτε καλή αποστράγγιση.
Εάν φυτέψουμε την αγκινάρα της Ιερουσαλήμ στο έδαφος, θυμηθείτε να σκάψετε το ριζικό φράγμα , το οποίο θα μας επιτρέψει να ελέγξουμε την ανεξέλεγκτη ανάπτυξη του φυτού.
Πώς να χρησιμοποιήσετε την αγκινάρα της Ιερουσαλήμ; Τι να κάνω με αυτό;
Δείτε την ασυνήθιστη συλλογή της αγκινάρας της Ιερουσαλήμ, ως αποτέλεσμα της οποίας ένα από τα Forowicz έπρεπε να διαχειριστεί με κάποιο τρόπο έως και 18 κιλά σκαμμένους κονδύλους topinambour. Τι έκανε μαζί τους και ποιο είναι το μέλλον της φετινής συγκομιδής αγκινάρας στην Ιερουσαλήμ; Δείτε πώς ο Τάντεκ από το φόρουμ μας πήρε την αγκινάρα της Ιερουσαλήμ! Περισσότερο...
Τι να φυτέψετε δίπλα στην αγκινάρα της Ιερουσαλήμ;
Η αγκινάρα της Ιερουσαλήμ μεγαλώνει αρκετά ψηλά και μπορεί να ρίξει σκιά σε άλλα φυτά. Επομένως, αξίζει να φυτέψετε φυτά στον κήπο λαχανικών κοντά στην αγκινάρα της Ιερουσαλήμ που θα εκμεταλλευτεί τη σκιά του . Το κάλυμμα που σχηματίζεται από την αγκινάρα της Ιερουσαλήμ θα ωφελήσει: αγγούρια, μαρούλι, σπανάκι, μπρόκολο, κουνουπίδι, λάχανο, πεπόνια.
Ωστόσο, οι ντομάτες και οι πατάτες δεν πρέπει να φυτεύονται κοντά στην αγκινάρα της Ιερουσαλήμ , η ανάπτυξη της οποίας εξασθενεί σημαντικά.
Σε διακοσμητικά παρτέρια στη συντροφιά της αγκινάρας της Ιερουσαλήμ , τα αστέρια, το rudbeckia, το φασκόμηλο και το γαλακτοκομείο φαίνονται καλά.
Αγκινάρα της Ιερουσαλήμ - συγκομιδή και αποθήκευση
Οι κόνδυλοι αγκινάρας της Ιερουσαλήμ συγκομίζονται το φθινόπωρο μέχρι τον πρώτο παγετό . Μπορούν να αποθηκευτούν θαμμένα στο έδαφος και να σκάβονται σταδιακά, ανάλογα με τις ανάγκες, θα είναι φρέσκα μέχρι την άνοιξη. Οι κόνδυλοι αγκινάρας της Ιερουσαλήμ μπορούν επίσης να αποθηκευτούν στο ψυγείο για περίπου 2 εβδομάδες. Μπορείτε επίσης να τα αποθηκεύσετε σε δροσερό μέρος κάτω από άμμο και τύρφη, θα παραμείνουν έτσι για περίπου 5 μήνες. Το χειρότερο για τους κόνδυλους αγκινάρας της Ιερουσαλήμ είναι ο ξηρός αέρας που τους προκαλεί να στεγνώσουν.
Αγκινάρα της Ιερουσαλήμ - ασθένειες και παράσιτα
Στο κλίμα μας, η αγκινάρα της Ιερουσαλήμ δεν έχει πολλές επικίνδυνες ασθένειες ή παράσιτα και η πιθανή ζημιά στην καλλιέργεια είναι μικρή. Τα πιο επικίνδυνα παράσιτα είναι τα βόλα και τα βόλα, τα οποία μπορούν να τρέφονται με κονδύλους αγκινάρας της Ιερουσαλήμ . Μερικές φορές εμφανίζονται σαλιγκάρια στα φύλλα και τους μίσχους της αγκινάρας της Ιερουσαλήμ, αλλά δεν είναι επικίνδυνα για τους βρώσιμους κονδύλους.
Από ασθένειες στα φύλλα και τους μίσχους της αγκινάρας της Ιερουσαλήμ, μερικές φορές παρατηρούνται συμπτώματα ωιδίου σε μορφή λευκού χρώματος. Συνήθως, αρκεί να περιορίζουμε τακτικά τα μέρη των φυτών με ορατά συμπτώματα για να αποτρέπεται η περαιτέρω εξάπλωση της νόσου.
Τα φύλλα αγκινάρας της Ιερουσαλήμ επηρεάζονται από ωίδιο
φωτογραφία depositphotos.com
Μια επικίνδυνη ασθένεια της αγκινάρας της Ιερουσαλήμ είναι η σκουριά του ηλίανθου , που προκαλείται από τον μύκητα Puccinia helianthi . Τα πρώτα συμπτώματα είναι κίτρινες-πορτοκαλί κηλίδες, διαμέτρου περίπου 5 mm, στην άνω πλευρά των φύλλων. Ακριβώς κάτω από τις κηλίδες, στην κάτω πλευρά των φύλλων, σχηματίζονται κυψελίδες, πορτοκαλί, κυρτές αναπτύξεις, και στη συνέχεια καφέ, άμορφη, σκονισμένη ουρενία με διάμετρο περίπου 1,5 mm. Τα φύλλα που επηρεάζονται άσχημα μπορεί να πεθάνουν. Σε παλαιότερα, κιτρινισμένα φύλλα, πρώτα καφέ και, στη συνέχεια, μαύρα, σκληρά μαξιλάρια - telia εμφανίζονται και στις δύο πλευρές.
Σκουριά ηλίανθου
φωτογραφία Howard F. Schwartz, φωτογραφία με άδεια CC BY 3.0, Wikimedia Commons
Άλλες ασθένειες που μπορεί να εμφανιστούν στην αγκινάρα της Ιερουσαλήμ είναι: γκρι μούχλα και σάπια στάρπη.
Οι ασθένειες της αγκινάρας της Ιερουσαλήμ μπορούν να καταπολεμηθούν με ψεκασμό Scorpion 325 SC (χρησιμοποιείται σε ποσότητα 10 ml του παράγοντα ανά 2-7 λίτρα νερού, το οποίο είναι αρκετό για τον ψεκασμό 100 m² καλλιέργειας topinambour).
Συνταγές Topinambour
Πώς είναι η αγκινάρα της Ιερουσαλήμ;
Όσον αφορά τη γεύση της αγκινάρας της Ιερουσαλήμ , οι κόνδυλοι της έχουν γεύση παρόμοια με τα καρύδια της Βραζιλίας ή τις αγκινάρες. Γενικά, μπορεί να ειπωθεί ότι η αγκινάρα της Ιερουσαλήμ έχει μια γλυκιά, ελαφρώς καρυδιά γεύση.
Σε αντίθεση με τις εμφανίσεις, μπορείτε να βρείτε πολλές συνταγές για την αγκινάρα της Ιερουσαλήμ. Σε άλλες χώρες είναι ένα πολύτιμο εργοστάσιο. Όχι μόνο οι θρεπτικές του ιδιότητες είναι υψηλές, αλλά είναι επίσης υγιείς και νόστιμες. Αξίζει να γνωρίζουμε ότι η αγκινάρα της Ιερουσαλήμ μπορεί να τηγανιστεί, να μαγειρευτεί, να ψηθεί και να καταναλωθεί ωμό . Προφανώς έχει πολύ καλή γεύση στο τσάι με τη μορφή λεπτής φέτας αντί για λεμόνι. Θυμηθείτε, ωστόσο, ότι οι κόνδυλοι αγκινάρας της Ιερουσαλήμ έχουν καραμελωτικές ιδιότητες, οπότε αξίζει να προσθέσετε μια πρέζα κύμινο ή μαγειρική σόδα στα πιάτα.
Τηγανίτες αγκινάρας της Ιερουσαλήμ
Οι τηγανίτες αγκινάρας της Ιερουσαλήμ είναι μια ενδιαφέρουσα συνταγή από την αγκινάρα της Ιερουσαλήμ .
Συστατικά: 2,5 φλιτζάνια αγκινάρας Ιερουσαλήμ τριμμένου τριμμένου, 2 μεγάλες κουταλιές αλεύρι, 1/3 φλιτζάνι γάλα, 1-2 αυγά, αλάτι και πιπέρι και φυτικό λάδι.
Βάλτε όλα τα συστατικά, εκτός από το λάδι, σε ένα μεγάλο μπολ και ανακατέψτε καλά έτσι ώστε η συνοχή να είναι παρόμοια με εκείνη των τηγανιτών πατάτας. Στη συνέχεια θερμαίνουμε το τηγάνι και ρίχνουμε λάδι σε αυτό. Βάζουμε τη ζύμη και τηγανίζουμε τα κέικ, όπως οι τηγανίτες πατάτας. Αφού αφαιρέσετε από το ταψί, βάλτε τα σε ένα πιάτο με χαρτοπετσέτα, έτσι ώστε η περίσσεια λαδιού να στραγγίσει.
Οι τηγανίτες αγκινάρας της Ιερουσαλήμ έχουν την καλύτερη γεύση όταν κρυώσουν λίγο, ή μπορείτε να τρίψετε λίγο τυρί.
Katarzyna Marcinkowska
